"Rozkosze damy" Nicole Jordan

„Marcus Pierce, przystojny arystokrata o podejrzanej reputacji, dziedziczy po wuju tytuł, majątek i - aczkolwiek bez entuzjazmu - prawną opiekę nad trzema siostrami, swoimi dalekim kuzynkami. Aby pozbyć się problemu, postanawia natychmiast wydać je za mąż. Jednak żadna z dziewcząt nie chce słyszeć ani o zamążpójściu, ani o pomocy Marcusa w tym względzie. Na domiar złego najstarsza z sióstr wzbudza w swoim opiekunie zupełnie nieodpowiednie uczucia...”

Londyn roku 1817. Młody lord Danvers nie ma łatwego życia, odkąd odziedziczył tytuł po zmarłym wuju, gdyż poza dobrami materialnymi przyszło mu również sprawować opiekę nad trzema niezamężnymi pannami. Wydawałoby się, że sprawa jest prosta – trzeba wydać młode kobiety dobrze za mąż i po kłopocie. Okazuje się jednak, że idealny plan napotkał pewną trudność – Arabella Loring i jej siostry – Roslyn i Liliana, wcale nie zamierzają wychodzić za mąż! Co więcej – gardzą takim pomysłem i nie chcą, by hrabia się nimi opiekował, uparcie twierdząc, że potrafią same o siebie zadbać. Lord Danvers nie jest jednak przekonany do ich pomysłu, a kiedy poznaje w końcu piękną, lecz upartą i krnąbrną Arabellę, postanawia mieć oko na dziewczęta. Zwłaszcza na tę jedną, rudowłosą, do której zapałał gorącym pożądaniem...

Rozkosze damy to powieść Nicole Jordan. Spotkałam się z tą autorką pierwszy raz, a do zakupu książki w zasadzie przekonała mnie promocja w księgarni oraz przyciągająca spojrzenie okładka. Ponadto warto dodać, że autorka jest jedną z najbardziej cenionych pisarek romansów historycznych – otrzymała nagrodę Romantic Times Book Reviews Career Achivement Award 2007, RITA Award czy Romance Writers of America Award (informacja z okładki). Jak więc miałabym przejść obojętnie obok takiej gratki?

„Nowy hrabia jest nie tylko irytujący, ale chyba też szalony!”* 

Narracja obserwatora wszechwiedzącego zgrabnie opowiada o uczuciach dwójki głównych bohaterów – widzimy więc świat zarówno oczami Arabelli, jak i Marcusa. Każdy rozdział rozpoczyna się zdaniem z listów Arabelli do przyjaciółki Fanny, a są to fragmenty wyjątkowo zabawne, przesycone ironią oraz smakiem. Sugestywny, lecz prosty język narratora sprawia, że czytanie powieści jest przyjemne i wciągające. Niestety dialogi nie do końca oddawały charakter języka początku XIX wieku, co odebrało nieco powieści autentyczności. Nawet, jeśli reszta jest całkiem poprawna.

Bohaterowie Rozkoszy damy to przede wszystkim osoby z wyższych sfer. Na pierwszy plan wyłania się uparta Arabella i namiętny Marcus, a walka pomiędzy nimi przywodzi na myśl wyjątkowo zmysłowy taniec. To sprawia, że książkę czyta się w zasadzie z ciągłym uśmiechem i rumieńcami na twarzy. Choć z drugiej strony nie ukrywam – nie znajdziemy tu wyjątkowo pikantnych scen, jak w przypadku chociażby powieści Lisy Kleypas – Nicole wydaje się być nieco bardziej powściągliwa i więcej uwagi przywiązuje do samych potyczek pomiędzy bohaterami. Poza Arabellą i Marcusem mamy także plejadę wielu innych ciekawych postaci – w tym sióstr Belli, które będą grały pierwsze skrzypce w kolejnych powieściach autorki.

Po Rozkoszach damy nie należy się spodziewać wielkich fajerwerków. Nie jest to także książka wysokich lotów, bo znam o wiele lepsze powieści z gatunku romansów historycznych. Nie mogę jednak zaprzeczyć, że utwór Nicole Jordan to romans przez duże 'R', bowiem cały czas coś się dzieje i poboczne wątki znikają, byśmy mogli na pierwszym planie podziwiać batalię pomiędzy głównymi bohaterami. Zakończenie zupełnie przewidywalne (a jakżeby inaczej!), ale nie ukrywam, że książka jest idealna na rozluźnienie i uspokojenie nerwów. Dlatego też gorąco polecam Rozkosze damy tym Paniom, które nie stronią od namiętnych historii miłosnych i pragną zapomnienia – nawet na parę godzin przy ciekawej lekturze. Daję ocenę 4/6.


Original: To Pleasure a Lady
Wydawnictwo: Amber 
Data wydania: 24.11.2008

* cytat str. 35.

A na koniec tylko dodam, że autorka tak mnie zaciekawiła historią o Arabelli, że zakupiłam dwie kolejne jej książki - o siostrach bohaterki ^^ Ostatnio mam jakieś zapotrzebowanie na romanse historyczne :P Zaczyna mnie to przerażać ;)