"Patrol" Ann Aguirre

KONTYNUACJA ENKLAWY!

„Dziewczyna urodzona w ciemności musiała uciekać z podziemnej enklawy – żeby przeżyć.
Teraz przekona się, że na Powierzchni może stracić coś więcej, niż życie…
Świat Karo się zmienił, odkąd wraz z Cieniem wyszła na Powierzchnię. Tam na dole, w enklawie pośród podziemnych tuneli, była Łowczynią, doświadczoną, niebezpieczną wojowniczką. Dla mieszkańców osady, w której teraz znaleźli schronienie, jest zwykłą nastolatką i musi się uczyć – szyć i gotować jak inne dziewczęta. Ona, która potrafi tylko walczyć...
Ale nie to jest najgorsze. Cień – tajemniczy chłopak, z którym połączyło ją tak wiele podczas niebezpiecznej wędrówki – odsuwa się od niej coraz bardziej.
Samotna i nieszczęśliwa Karo zgłasza się do patrolu, który sprawdza, czy Dzicy – krwiożercze potwory polujące na ludzi – nie zagrażają pracującym na polach za murem enklawy. To było zawsze łatwe, rutynowe zadanie. Ale na górze, tak jak i na dole, wszystko się zmieniło. Dzicy stali się sprytniejsi. Obserwują. Czekają. I planują atak, którego ma nie przeżyć nikt w nowej enklawie Karo…”

Kiedy Karo decyduje się wyjść na Powierzchnię u boku tajemniczego Cienia, nie ma pojęcia, co ją czeka tam, na górze. Od urodzenia wychowywała się w podziemnym świecie, a jej zadaniem – jako Łowczyni – było chronienie swojej enklawy przed Dzikimi – człekopodobnymi mutantami żywiącymi się ludzkim mięsem. Pojawienie się Cienia w życiu Karo zmienia wszystko. Teraz oboje trafiają do Salvation, osady na Powierzchni, w której są jedynie nastolatkami. Karo nie może pogodzić się z tym, że mieszkańcy tego miejsca nie traktują jej poważnie – tu nie może być Łowczynią. Nadchodzi jednak czas, kiedy wiele spraw ulegnie zmianie – w oddali czają się Dzicy i tylko czekają na odpowiedni moment, by zniszczyć całą osadę...

Patrol to druga część Enklawy autorstwa Ann Aguirre, amerykańskiej pisarki, która za pierwszą część serii otrzymała nagrodę Rita Award dla najlepszej powieści młodzieżowej roku 2012. Ta informacja niewątpliwie budzi w potencjalnym odbiorcy niemałe zainteresowanie, a hasło na okładce głoszące: „Znajdziecie tu wszystko, co najlepsze w bestsellerach Metro 2033 i Igrzyska śmierci” sprawia, że jeszcze bardziej pragniemy poznać dzieło Ann. Okazuje się jednak, że nie zawsze należy wierzyć hasłom promocyjnym, bowiem nierzadko finał może być rozczarowujący.

Przy opiniowaniu Enklawy we wnioskach podkreśliłam, że powieść miała potencjał, ale nie został on w pełni wykorzystany. I szczerze przyznam, że przy drugiej części mamy dokładnie taką samą sytuację. Choć akcja w tym tomie staje się dynamiczna, a i charakter wydarzeń jest bardziej przejrzysty, to i tak widzimy w powieści wiele nieścisłości i ogólników. Można za to winić przeciętną, a nawet słabą kreację świata przedstawionego, ale myślę, że największym problemem tej powieści jest tak naprawdę główna bohaterka, od której wszystko się zaczyna i która mimowolnie staje się w oczach czytelnika wizytówką powieści. Historia opowiedziana została (podobnie, jak w części pierwszej) w narracji pierwszoosobowej z punktu widzenia Karo, która ani nie grzeszy inteligencją, ani tym bardziej nie jest postacią oryginalną czy intrygującą. Jej (niestety) częste śmieszne zachowania, upór i szczeniackie dylematy mogą działać na nerwy i potęgować w odbiorcy odruch wymiotny. Tak było w moim przypadku. Poza tym warto podkreślić, że opisom dzieła brakuje sensu, szczegółowości – wątki są jedynie lekko nakreślone, a mechanizmy działania świata czy zachowań bohaterów nie mają stanowczego uzasadnienia. Momentami czytelnik może mieć wrażenie, że czyta streszczenie jakiejś większej historii.

Zabawnym wnioskiem po lekturze Patrolu staje się fakt, iż rzeczywiście w dziele Ann odnajdujemy odniesienia do Metro 2033 – w „kreacji” Dzikich. To jeden z tych wątków powieści, któremu brakuje jakiegokolwiek sensu, a gdzie wyraźnie widzimy kalkę z powieści rosyjskiego pisarza, Dmitra Glukhovsky'ego. Idąc dalej – wątek romantyczny to kolejne niedopowiedzenie w tej powieści – owa „miłość” nie ma nic wspólnego z prawdziwym uczuciem, a opisanie go najwyraźniej przerosło autorkę, gdyż spłaszczyła wszelkie relacje między bohaterami. Na marginesie dodam, że nie zabraknie tu także tego „drugiego” – oryginalność w powieściach młodzieżowych to przecież podstawa!

Powiem wprost – dla mnie Patrol to tandetna, śmieszna, pozbawiona głębi opowieść o niczym. Dawno tak się nie umęczyłam, jak podczas czytania książki Ann Aguirre. To stanowczo lektura dla czytelników wyjątkowo młodych, niewymagających, nastawionych na lekką opowiastkę z dreszczykiem emocji. Napisana prostym językiem historia być może spodoba się więc nie tylko fanom autorki, ale także tym osobom, które nie znają Igrzysk śmierci i Metro 2033. Dlaczego? Bo znajomość tych dzieł z góry przekreśli serię Ann w Waszych oczach – porównanie tych powieści do siebie jest jak zestawienie dzieł Tolkiena z twórczością Stephenie Meyer. Tu jednak winę ponosi wydawnictwo, które postanowiło podnieść wartość Enklawy i Patrolu chwytliwym hasełkiem. Szkoda tylko, że nie ma w nim prawdy. Stawiam  ocenę 1+/6 i stwierdzam, że po ostatni tom tej serii mi nieśpieszno. 

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości ParanormalBookS :)
Moja recenzja Enklawy --> TU.

Original: Outpost

Wydawca: Amber

Data wydania: 20.11.2012

Ilość stron: 319

PS I malutka uwaga już poza recenzją – w opisie na okładce Patrolu serię tę nazwano „wysokooktanową powieścią akcji”! Błagam... kto wymyśla te opisy?! -.-