"Pora na życie" Cecelia Ahern

„Poruszająca, ciepła i zabawna powieść o tym, co się dzieje, gdy przestajesz zwracać uwagę na własne życie. Lucy Silchester mieszka ze swoim kotem w wynajętej kawalerce, wykonuje niesatysfakcjonującą pracę, coraz bardziej oddala się od swoich bliskich i nieustannie kłamie, wstydząc się nagłych i niekorzystnych zmian w swoim życiu. Życie Lucy nie jest tym, czym się wydaje. Podobnie jak niektóre z dokonanych przez nią wyborów i opowiedzianych historii. Od chwili, kiedy poznaje mężczyznę, który przedstawia się jako jej Życie, uparcie powtarzanym półprawdom grozi kompromitacja – chyba że Lucy nauczy się mówić całą prawdę o tym, co dla niej naprawdę istotne.”

Lucy jest nałogową kłamczuchą. Okłamuje wszystkich, bo wydaje jej się, że tak będzie lepiej. Jedno kłamstwo pociąga za sobą kolejne, aż w końcu jest już tak zaplątana w sieci nieprawdy, że jedynym wyjściem staje się unikanie ludzi i wegetowanie u boku kota w ciasnej kawalerce. W dodatku Lucy wykonuje niezadowalającą, nudną pracę, z wyraźną niechęcią odwiedza swoich rodziców w ich pięknym domu, a ponadto od trzech lat jest singielką i nic nie zapowiada jakiejkolwiek zmiany. Aż pewnego dnia młoda kobieta dostaje list – od Życia. Swojego... 

Cecelia Ahern to irlandzka pisarka, która sławę zdobyła dzięki debiutanckiej powieści PS Kocham Cię. Pora na życie natomiast to dzieło wydane w 2011 roku i jednocześnie pierwsza książka Cecelii, po którą sięgnęłam (choć w mojej domowej biblioteczce mam jeszcze kilka innych tytułów tej autorki). I przyznam, że było to wyjątkowo udane pierwsze spotkanie! 

Cecelia Ahern doskonale poprowadziła historię, ubierając ją w słowa i przemyślenia Lucy dzięki pierwszoosobowej narracji. Język, jakim posługuje się główna bohaterka, charakteryzuje się niebywałą lekkością, ale to nie oznacza, że jej opowieść jest błaha i niewymagająca. Wręcz przeciwnie – pomimo lekkości i pewnego specyficznego klimatu (trochę przypominającego mi komedie romantyczne), opowieść Lucy podejmuje naprawdę ważny temat, jakim jest nasz stosunek do własnego życia. Życia, które mamy tylko jedno, gdyby ktoś o tym zapomniał. Cecelia dzięki historii Lucy pokazuje, jak łatwo jest zagubić się w codzienności, że kilka z pozoru niewinnych kłamstewek nagle może zamienić się w plątaninę nieprawdy, z której trudno będzie się wyrwać. A przecież każdy z nas czasami kłamie…

Tym, co mi się szczególnie spodobało w powieści okazało się… Życie. Jest nim tajemniczy mężczyzna, który pojawia się nagle w życiu głównej bohaterki i sprawia, że wszystko staje na głowie. Nie da się ukryć, że autorka dobrze poradziła sobie z kreacją bohaterów – nie tylko wspomnianego przeze mnie mężczyzny, ale także ludzi otaczających Lucy (przyjaciół, rodziny, znajomych), którzy dzięki dobremu nakreśleniu, stali się wyraziści i realistyczni. Na największą uwagę zasługuje jednak postać głównej bohaterki – Lucy okazała się dokładnie taka, jaka powinna być – irytująca, momentami wzbudzająca niechęć, a jednocześnie tak zwyczajnie normalna, ludzka, po prostu taka, jak my. Na początku naprawdę jej nie lubiłam, by w końcu, z każdym kolejnym rozdziałem, zmienić zdanie. Może to zabrzmi dziwnie, ale razem z Lucy, zmieniałam się także ja. Historia tej trzydziestoletniej, młodej kobiety zmusiła mnie do refleksji nad własnym życiem i do zastanowienia się nad wyborami, których dokonuję na co dzień. Muszę przyznać, że nawet przeszła mi przez głowę myśl, że sama chciałabym się spotkać ze swoim Życiem – chętnie przedyskutowałabym z nim kilka spraw.

Pora na życie to powieść zabawna, mądra, momentami wzruszająca, ale przede wszystkim pełna życiowej mądrości. Kobiecej mądrości. To lektura, od której trudno się oderwać – czytałam ją z zapartym tchem, ciekawa, jak Lucy poradzi sobie ze swoim Życiem. Przyznam, że po skończonej lekturze poczułam nawet pewnego rodzaju zawód, że to opowieść jednotomowa i nie spotkam już więcej bohaterów, których tak polubiłam i z którymi spędziłam kilka wspaniałych godzin. Daję tej powieści ocenę 5+/6 i polecam ją nie tylko fanom autorki, ale każdemu, kto czasem czuje się odrobinę zagubiony. Historia Lucy uczy czytelnika czegoś naprawdę ważnego – aby doceniać swoje życie. 

Original: The Time of my Life
Wydawca: Świat Książki
Data wydania: 19.03.2014
Ilość stron: 424

Za tę wspaniałą powieść serdecznie dziękuję Patrykowi i wydawnictwu Świat Książki :)

PS Już wkrótce zabiorę się także za inne dzieła Cecelii Ahern – czuję, że będą to dla mnie lektury idealne! Oczywiście wrażeniami podzielę się z Wami na moim blogu :)