"My" David Nicholls

Czy jedne wakacje - choćby były podróżą życia - mogą naprawić to, co się psuło przez długie lata?

Miliony czytelników pokochały Davida Nichollsa za charakterystyczny angielski humor i wdzięk powieści "Jeden dzień". Teraz mogą się cieszyć długo oczekiwaną tragikomiczną powieścią "My".

Książka nominowana do Nagrody Bookera 2014.

Douglas Petersen dostrzega, że jego żona poszukuje nowej drogi życia, a wydawało mu się, że będą szukali tej drogi we dwoje. Tym bardziej, że ich syn wkrótce opuści rodzinny dom i wyjedzie na studia. Kiedy więc Connie oświadcza, że i ona wkrótce się wyprowadzi, Douglas postanawia zamienić ostatnie rodzinne wakacje w podróż życia. Ma nadzieję, że czas spędzony razem pozwoli jemu i Connie znów się zbliżyć; sprawi, że żona pokocha go na nowo, a syn odzyska do niego szacunek. Bukuje więc hotele, kupuje bilety i wszystko starannie planuje. Czy coś może pójść nie tak? Okazuje się, że bardzo wiele...

Douglas i Connie są ze sobą od ponad dwudziestu lat. Pewnej nocy kobieta nagle oznajmia mężowi, że po wyjeździe ich syna na studia, ona także ma zamiar się wyprowadzić. Ich małżeństwo staje pod wielkim znakiem zapytania. Douglas próbuje zrozumieć decyzję żony oraz to, że Connie pomimo planu odejścia, nadal chce wyjechać z nim i synem na wakacje – ostatnie wakacje w ich wspólnym życiu. Mężczyzna początkowo nie jest przekonany do tych planów, lecz już wkrótce zaczyna rozumieć, że wspólna podróż po Europie daje mu niepowtarzalną szansę na ponowne zdobycie kobiety, którą kocha i dziecka, które przestało mieć do niego jakikolwiek szacunek. Czy Douglasowi uda się odzyskać rodzinę?

źródło

Davida Nichollsa poznałam dzięki przepięknej powieści jego autorstwa pt. Jeden dzień. Pamiętając o tym, jak wiele emocji wywołała we mnie ta książka, bez wahania postanowiłam sięgać po nowe dzieło angielskiego pisarza. My promowane jest jako tragikomiczna, poruszająca lektura o tym, czym jest małżeństwo. 

Historia została poprowadzona w narracji pierwszoosobowej, z punktu widzenia głównego bohatera – Douglasa. Snuta przez niego opowieść pozwala na lepsze poznanie mężczyzny, na wejście w jego umysł i zrozumienie podejmowanych przez niego decyzji. Daje to również pełny obraz jego uczuć do żony, bowiem tym, co zachwyca w powieści Nichollsa jest fakt, że pokazuje ona miłość oczami mężczyzny. Douglas z niezwykłą skrupulatnością maluje przed czytelnikiem wizerunek swojej rodziny, z nierzadko wręcz nieprawdopodobną wnikliwością obserwując i mówiąc o nich. 

Nicholls zachwyca jeszcze czymś – świetną kreacją bohaterów. Zarówno Douglas, jak i Connie to doskonale skonstruowane postaci – indywidualiści, których nie sposób nie polubić, choć nie zawsze zgadzałam się z ich zachowaniem i podejmowanymi decyzjami.

Przyznam szczerze, że trudno mi jednoznacznie ocenić powieść My. Z jednej strony doceniam jej wartość literacką – dojrzałość narracji, wnikliwą obserwację życia, przemyślaną fabułę i ciekawych bohaterów. Z drugiej zaś mam wrażenie, że ta książka zabrała mi coś cennego. Historia Douglasa odziera ze złudzeń – pokazuje, że czasem możemy przegapić coś naprawdę ważnego. Sakramentalne „tak” nie jest bowiem gwarancją, iż wszystko we wspólnym życiu z ukochaną osobą będzie zawsze idealne. Podkreśla, że – pomimo upływu lat w związku – musimy zabiegać o osobę, którą kochamy. Zakończenie mnie zaskoczyło, nawet odrobinę wytrąciło z równowagi, ale – gdy już ochłonęłam – okazało się całkowicie słuszne. I zmusiło mnie do refleksji. My jest słodko-gorzką opowieścią o miłości, która nie zawsze będzie idealna. Przedstawia nieco inne oblicze miłości od tego, z którym spotykamy się zazwyczaj w literaturze, a nawet filmie. Myślę więc, że najnowsza powieść Nichollsa powinna przypaść do gustu nieco bardziej wymagającemu odbiorcy. Daję cztery z plusem.

Original: Us
Wydawca: Świat Książki

Data wydania: 4.02.2015

Ilość stron: 480

Ocena: 4+/6

Za lekturę dziękuję wydawnictwu Świat Książki :)

Książka bierze udział w wyzwaniu:
Książkowe wyzwanie 2015 – punkt Wydana w 2015